Een historisch verdrag voor de bescherming van de oceanen!

7 maart 2023

Geweldig nieuws voor de natuur, voor het klimaat en voor ons mensen. Met het oceanenverdrag moet minstens 30% van de zee in 2030 beschermd gebied zijn. ‘The High Seas Treaty’ zoals het verdrag officieel heet, was hard nodig, want op dit moment is slechts 1% van de internationale wateren beschermd.

WWF is heel erg blij dat de landen overeenstemming hebben bereikt over de tekst van een nieuw juridisch bindend verdrag voor de oceanen. Het wereldwijde verdrag vormt een kader voor het beschermen en herstellen van het leven in zee. Het biedt mogelijkheden om schadelijke activiteiten te beperken.

Beschermde gebieden op volle zee mogelijk
Bijna twintig jaar zijn we al bezig met het verdrag en de afgevaardigden hebben de klok rond gewerkt om tot een definitief akkoord te komen. Maar het is nu eindelijk zover: het verdrag is er en geeft de mogelijkheden om de biodiversiteit op zee in gebieden buiten nationale jurisdictie (de volle zee) in stand te houden en duurzaam te gebruiken. Daarmee behoren beschermde zeegebieden op volle zee nu tot de mogelijkheden.

"Eindelijk kunnen de oceanen de bescherming krijgen die zo hard nodig is. De gezondheid van oceanen staat onder toenemende druk door menselijke activiteiten. De oceanen kunnen niet zonder bescherming en wij kunnen niet zonder gezonde oceanen. Ze bieden ons bijvoorbeeld volop natuurlijke oplossingen tegen klimaatverandering," zegt Nathalie Houtman, oceaanexpert bij het Wereld Natuur Fonds.

Gezonde oceanen cruciaal bij klimaatverandering
De oceanen zijn het leefgebied van honderdduizenden diersoorten, ze leveren ons voedsel en ze helpen ons in de klimaatcrisis. Onze oceanen hebben in de afgelopen tien jaar 23% van de koolstofuitstoot die wij hebben veroorzaakt geabsorbeerd.

"Zeedieren zoals walvissen spelen een cruciale rol voor de gezondheid van onze oceanen. Deze dieren leggen enorme afstanden af om zich te kunnen voeden en voortplanten en hebben daardoor buiten de beschermde gebieden ook op volle zee bescherming nodig. Dit verdrag maakt het bijvoorbeeld mogelijk om migratieroutes (blauwe corridors) van walvissen en andere zeedieren veilig te stellen."

"Wat op volle zee gebeurt, zal niet langer 'uit het oog, uit het hart' zijn. Dit verdrag maakt toezicht en integratie mogelijk en dat is nodig zodat de oceanen de sociale, economische en ecologische voordelen kunnen blijven bieden die de mensheid momenteel geniet," aldus Jessica Battle, Senior Global Ocean Governance and Policy Expert.

Minstens 30% bescherming in 2030
Dit verdrag, deze ‘High Seas Treaty’, is nodig om het Global Biodiversity Framework uit te voeren, dat landen verplicht om in 2030 ten minste 30% van de oceaan te beschermen en ervoor te zorgen dat 30% van de aangetaste gebieden wordt hersteld via een netwerk van beschermde gebieden.

WWF is zeer tevreden dat activiteiten op volle zee voortaan zullen worden getoetst via milieueffectbeoordelingen, zodat de activiteiten in verhouding staan tot de omvang van de gevolgen. Alle activiteiten die een impact kunnen hebben op het leven in zee, zullen onder deze beoordelingen moeten vallen. Schadelijke activiteiten kunnen dan worden stopgezet en effecten kunnen worden beperkt. Dit is met name van belang voor eventuele toekomstige activiteiten zoals diepzeemijnbouw en koolstofafvang en -opslag in de diepzee.

Geen woorden, maar daden
"Het verdrag is een moment om te vieren," aldus Nathalie Houtman. "Maar het is geen eindpunt. Willen de goede bedoelingen van het verdrag resultaten opleveren, dan moeten we druk blijven uitoefenen. Alle landen moeten het snel ratificeren in hun eigen nationale wetgeving. Woorden zijn belangrijk, maar onze oceanen hebben behoefte aan actie."