Limburg pleit nogmaals voor flexibel rivierbeleid

Limburg pleit bij de Tweede Kamer nogmaals voor flexibliteit in het beleid voor de Maas. De Provincie wil geen beperkende opsomming van activiteiten die als riviergebonden worden beschouwd. Op die manier kun je als overheid niet goed inspelen op maatschappelijke vragen en ontwikkelingen, aldus Gedeputeerde Staten in een brief aan de Tweede Kamer. GS pleiten voor een niet-limitatieve benadering, door één woordje toe te voegen. Dat ene woordje maakt het verschil tussen een starre overheid en een moderne, ontwikkelingsgerichte overheid, aldus gedeputeerde Ger Driessen (Ruimtelijke ordening). Als overheid moet je ontwikkelingen stimuleren, niet laten stagneren. De Kamer behandelt binnenkort de Beleidslijn Grote Rivieren.

Twee jaar geleden kwam de Provincie Limburg met een pleidooi om te stoppen met de als té rigide ervaren benadering van de bescherming tegen hoogwater. Dat pleidooi, Onze Maas geheten, schetste een beeld van wat er zou moeten veranderen om een goede bescherming tegen hoogwater te kunnen combineren met gewenste economische en maatschappelijke ontwikkelingen rond de rivier. Veel elementen uit het pleidooi Onze Maas zijn gehonoreerd en overgenomen in de voorstellen voor de Beleidslijn Grote Rivieren.

Dat geldt niet voor de vraag, welke activiteiten straks wél of niet zijn toegestaan in het stroomvoerende rivierbed. Die zijn nu opgenomen als een zogeheten limitatieve (beperkende) lijst. GS wijzen deze benadering af en stellen een eenvoudige correctie voor. Door de lijst activiteiten met een eenvoudig zoals te benoemen als voorbeelden voor riviergebonden activiteiten, kan per concreet geval een afweging worden gemaakt over het al dan niet riviergebonden karakter. Door het noemen van voorbeelden ontstaat ruimte voor maatschappelijke ontwikkelingen, die op dit moment nog niet voorzienbaar zijn. Afweging kan dan in concrete gevallen plaatsvinden, wanneer die zich voordoen.