Vergunning in Natura 2000-gebieden in 95% van de gevallen zonder meer verstrekt

Naar aanleiding van de motie van de leden Snijder-Hazelhoff, Atsma en Van der Vlies
heeft Alterra een onderzoek uitgevoerd voeren naar de vergunningverlening voor Natura 2000-gebieden sinds 1 oktober 2005, de datum van inwerkingtreding van de Natuurbeschermingswet 1998. Het onderzoek is gericht op het bieden van een kwantitatief inzicht in de praktijk van vergunningverlening.

Sinds de invoering van de Natuurbeschermingswet 1998 zijn (van 1 oktober 2005 tot augustus 2008) 1951 aanvragen op grond van artikel 19d van de Natuurbeschermingswet 1998 ingediend. Hiervan zijn 235 aanvragen nog in behandeling; 1716 aanvragen zijn afgehandeld.

De resultaten van het onderzoek laten zien dat er bij 37% van de 1716 afgehandelde vergunningaanvragen geen vergunningplicht was, dat de initiatiefnemer de aanvraag introk of dat het bevoegd gezag de aanvraag niet in behandeling kon nemen. De overige 63%, 1087 aanvragen, heeft het vergunningentraject doorlopen, 19 aanvragen zijn geheel geweigerd en 38 zijn gedeeltelijk geweigerd.

Van de verleende aanvragen zijn twee aanvragen verleend na het doorlopen van de ADCtoets
(Alternatieven, Dwingende reden, Compensatie). Enkel bij deze twee gevallen is dus
een alternatievenafweging gedaan en is sprake geweest van compensatie. Hoe de alternatievenafweging
is verlopen en op welke wijze compensatie is toegepast, is vanwege het beperkt aantal gevallen niet nader kwalitatief onderzocht.

De verleende vergunningen zijn in de meeste gevallen onder voorschriften verleend. Ook is in de aanvragen al rekening gehouden met de vereisten van de Natuurbeschermingswet 1998. Er kan ook aangenomen worden dat er een preventieve werking van de Natuurbeschermingswet 1998 uitgaat en activiteiten die zich bij voorbaat al niet verhouden met de vereisten van de Natuurbeschermingswet 1998 anders of elders worden gedaan. Omdat het hier een kwantitatief onderzoek betreft, is dit niet onderzocht.